- Nie musisz mi dziękować - powiedziałam z uśmiechem.
Nigdy nie musiał i nigdy nie będzie musiał. Sympatia jaką darzę tego chłopaka jest na prawdę magiczna. Chciałabym żeby poczuł się lepiej, bardzo bym tego chciała. Podałam Renowi tabletke.
- Na co to ? - zapytał.
- Wzmocnienie, żebyś mi się tutaj bardziej nie rozłożył - zaśmiałam się i poczochrałam mu włosy.
Chłopak złapał mnie za nadgarstek a ja rozprostowałam palce. Wziął tabletke i od razu ją połknął. Zaśmiałam się cicho a ten popatrzył na mnie pytająco.
- Dziwne, że mi ufasz - szepnęłm i położyłam swoją dłoń na jego.
<Ren? Nie przepraszamy mamuśki >
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz